Volgens de traditie in ons land worden de buitenmuren van het huis met een holle wand gebouwd. Het doel is om de binnenmuur te beschermen tegen regen en dus tegen vocht. Er wordt een dragende wand gebouwd en vervolgens wordt er een spouw, normaal gesproken geventileerd, van 50 tot 70 mm gemaakt. Een muur van gevelstenen of betonblokken wordt afgewerkt met een muur van gevelstenen of betonblokken.
Merk op dat er ook cellenbetonblokken worden gebruikt. In dit geval is er geen spouw, omdat de warmte-isolatie normaal gesproken van buitenaf wordt uitgevoerd met een afwerkingspleister.
Voor deze toepassing zijn er drie manieren om te isoleren. Bij nieuwbouw de spouwmuur gedeeltelijk isoleren of bij renovatie de spouwmuur volledig isoleren. De andere twee methoden zijn isolatie van binnenuit of van buitenaf. Deze laatste toepassing is de meest efficiënte in termen van warmte-isolatie.
Van binnenuit
Dit is verre van de ideale oplossing. Het is vaak gereserveerd om een muur te isoleren in geval van renovatie. Voor een nieuwe constructie bestaan er efficiëntere oplossingen (zie hieronder: « isolatie van buitenaf »).
Voor isolatie van binnenuit moet een geschikte isolator worden gekozen en eventueel een dampscherm tussen de isolatie en de binnenafwerking (bijv. pleisterwerk). Vergeet bij uw selectiecriteria niet rekening te houden met de kwaliteiten van het materiaal wat betreft de gevoeligheid voor water en de brandwerendheid. In een badkamer kan een te doordringbaar materiaal veranderen in een spons.
Als er geen andere optie is dan het isoleren van de wanden van binnenuit, dan is de standaard manier om de wanden van binnenuit te isoleren:
Glaswol of steenwol
Geëxtrudeerd polystyreenhars
Polyurethaan
Cellulair glas (omdat dit materiaal ondoordringbaar is voor waterdamp is het dampscherm uiteraard overbodig).
Houtvezel bedekt met een versterkte dampremmende laag, zelf bedekt met een dunne laag natuurlijk gips.
2 in l » oplossingen (isolatie + pleisterafwerking) bestaan ook en bieden een aanzienlijke tijdsbesparing tijdens de installatie. Het comfort is minder bij het isoleren van binnenuit, omdat de warmte die door de openingen naar binnen wordt gebracht, niet meer door de wanden wordt geabsorbeerd. Er is ook ruimteverlies in het pand. Binnenisolatie accentueert de temperatuurverschillen in de wand, wat tot scheuren kan leiden.
In de holte
Zoals gezegd is de ideale manier om een spouwmuur te isoleren, het gedeeltelijk isoleren van een spouwmuur om een leegte te laten ontstaan die ventilatie en dus vochtafvoer mogelijk maakt. Er moet voorzichtig worden omgegaan met een vochtbestendig materiaal, want de muurholte is een gebied waar de relatieve luchtvochtigheid vaak erg hoog is.
De drie isolatieoplossingen in de spouw bij nieuwbouw:
Stijve plaat (geëxtrudeerd polystyreen, polyurethaan of cellulair glas),
Of halfstijf (glas- of steenwol).
Gemaakt van houtvezel bedekt met een versterkte dampremmende coating, zelf bedekt met een dunne laag natuurlijk gips.
In geval van renovatie is een volledige vulling van de spouw de enige oplossing. De volledige vulling wordt dan uitgevoerd door middel van injectie of insufflatie. Het verdient de voorkeur dat dit werk wordt uitgevoerd door specialisten.
Postisolatie van spouwmuren door het kanaal te vullen (bron – WTCB)
De na-isolatie van ongeïsoleerde spouwmuren wordt steeds populairder door de steeds hogere thermische eisen die aan het bestaande gebouw worden gesteld. De techniek bestaat uit het inbrengen van een isolatiemateriaal in het kanaal (muurspouw min. 50 mm) door voorgeboorde gaten in het gevelmetselwerk of in de binnenwand van de muur. Deze praktische oplossing biedt het voordeel dat de thermische prestaties van bestaande constructies worden verbeterd, terwijl de overlast voor de bewoners wordt beperkt.
De postisolatie van een niet-geïsoleerde spouwmuur (ook van toepassing op nieuwe constructies) kan de warmtetransmissiecoëfficiënt van de oorspronkelijke gevel (U-waarde), afhankelijk van de samenstelling en de warmteweerstand van de isolatie, met een factor 2 tot 3 doen dalen.